Gebogen femorale schacht vergrendelingscompressieplaat

De operatie voor een gekromde femurschacht-vergrendelende compressieplaat (LC-DCP) omvat doorgaans de volgende stappen: Preoperatieve planning: De chirurg zal de medische voorgeschiedenis van de patiënt doornemen, een lichamelijk onderzoek uitvoeren en beeldvormende onderzoeken (zoals röntgenfoto's of CT-scans) bekijken om het type, de locatie en de ernst van de fractuur te beoordelen. Preoperatieve planning omvat het bepalen van de juiste grootte en vorm van de LC-DCP-plaat en het plannen van de positie van de schroeven. Anesthesie: De patiënt krijgt anesthesie, dit kan algehele anesthesie of regionale anesthesie zijn, afhankelijk van de voorkeur van de chirurg en de patiënt. Incisie: Er wordt een chirurgische incisie gemaakt langs de zijkant van het dijbeen om toegang te krijgen tot de gebroken femurschacht. De lengte en plaatsing van de incisie zijn afhankelijk van het specifieke fractuurpatroon en de voorkeur van de chirurg. Reductie: De gebroken botuiteinden worden met behulp van gespecialiseerde instrumenten zoals klemmen of bothaken in de juiste positie gebracht (gereduceerd). Dit helpt de normale anatomie te herstellen en een goede genezing te bevorderen. Voorbereiding van het bot: De buitenste laag van het bot (periosteum) kan worden verwijderd om het botoppervlak bloot te leggen. Het botoppervlak wordt vervolgens gereinigd en voorbereid om optimaal contact met de LC-DCP-plaat te garanderen. Plaatsing van de plaat: De gebogen femurschacht LC-DCP-plaat wordt zorgvuldig op het laterale oppervlak van de femurschacht geplaatst. De plaat volgt de natuurlijke kromming van het femur en is uitgelijnd met de as van het bot. De plaat wordt met behulp van speciale instrumenten gepositioneerd en tijdelijk aan het bot vastgezet met geleidedraden of Kirschner-draden. Plaatsing van de schroeven: Zodra de plaat correct is geplaatst, worden er schroeven door de plaat en in het bot geplaatst. Deze schroeven worden vaak in een vergrendelde configuratie geplaatst, wat zorgt voor stabiliteit en de genezing bevordert. Het aantal en de positie van de schroeven kunnen variëren, afhankelijk van het specifieke fractuurpatroon en de voorkeur van de chirurg. Intraoperatieve beeldvorming: Röntgenfoto's of fluoroscopie kunnen tijdens de procedure worden gebruikt om de juiste uitlijning van de fractuur, de positie van de plaat en de plaatsing van de schroeven te bevestigen. Wondsluiting: De incisie wordt gesloten met hechtingen of nietjes en er wordt een steriel verband op de wond aangebracht. Postoperatieve zorg: Afhankelijk van de toestand van de patiënt en de voorkeur van de chirurg, kan de patiënt krukken of een rollator nodig hebben om het lopen en het dragen van gewicht te vergemakkelijken. Fysiotherapie kan worden aanbevolen om te helpen bij de revalidatie en om kracht en mobiliteit in het aangedane been te herstellen. Het is belangrijk om te weten dat de chirurgische techniek en specifieke stappen kunnen variëren, afhankelijk van de ervaring van de chirurg, de toestand van de patiënt en het specifieke fractuurpatroon. Deze informatie geeft een algemeen overzicht van het proces, maar overleg met een gekwalificeerde orthopedisch chirurg is essentieel voor een gedetailleerd begrip van de operatie.